Excellence by default: June 2012

Europa, “vervreemding” en “change”, management van de maatschappij en de economie.

Om een leefbaar, of moet ik stellen, een überhaupt levend Europa, te kunnen realiseren moeten er meerdere veranderingen worden doorgevoerd. Economie, ecologie, maatschappij,… allen zullen ze zich moeten aanpassen aan de onafwendbare realiteit (*) , maar al deze deelverantwoordelijkheden en alle bovenliggende verantwoordelijkheden en verantwoordelijken hebben één beperking gemeen, er is geen grote “toelaatbare verlies tolerantie” meer, en omdat onze beslissingen meer en meer een mondiaal karakter krijgen wordt de impact van beslissingen exponentieel belangrijker,… dus correctere beslissingen moeten er komen, in ons aller belang.Maar hoe ?

“Quoi ?”

We stapelen de problemen op, constant, dag in dag uit vroeger en nu… ik kan hier lukraak verwijzen naar de oorzaken van de Franse revolutie, de val van Nicolae Ceausescu en nog recenter de start van de Arabische lente, als voorbeelden van de vele revoluties die gevolg waren van “min-beslissingen” van regeringen , of op economisch gebied naar bijvoorbeeld de vele faillissementen die Europa en de wereld moeten verwerken en de torenhoge werkloosheid met verschrikkelijke maatschappelijke impact die hierop volgt en de duidelijke link met de financiële markten en handel. Want was de val van de Lehman Brothers Bank in 2008 , niet het “vlampunt” voor de huidige crisis , of het recente debacle van JP Morgan Chase waarvan de topman Jamie Dimon zelf zei : "Dit is niet hoe we een bedrijf moeten runnen." waarna hij nog sprak over “zware fouten en domme keuzes”… respect voor hem, en voor Greg Smith die Goldman Sachs verliet voor hun gebrek aan ethiek, …En de minder fraaie “bedrijfscultuur” binnen de muren van het Vaticaan , waar nepotisme, fraude en dubieuze investeringen al jaren de orde van de dag uitmaken en een kardinaal (Vigano) die zijn nek uitstak om dit aan te pakken en werd “weggepromoveerd” niets dan respect voor deze mensen of hun uitlatingen , voor mij allemaal duidelijke bewijzen voor mijn stellingen en opvattingen. Want dit zijn geen unieke gevallen, geen pech, dit zijn de “proof of concept”, van hoe wij NUsamenwerken, en hoe wij NU beslissingen nemen waarbij het collectief van de globale economie een ramkoers volgt met de continuïteit van onze huidige globale samenleving. Want ondanks een tijdperk van ongekende technologische innovaties, zijn er nog steeds oorlogen, hongersnood , onaanvaardbare armoede en een onredelijke rijkdom voor een klein deel van onze globale bevolking. Rijken rijker, geen probleem, maar dan niet ten koste van…

De grootste bedreigingen voor de maatschappij zijn “freedom from fear” en “freedom from want”(*) Belangrijker is hoe wij onze maatschappij opnieuw ( of voor het eerst… ) een gezonde basis geven om dit te bewerkstelligen . Vooral door te zorgen dan wij betere “besluiten” nemen, dit kan enkel door betere “besluitnemers” te voorzien , en een pakket aan basisnormen en waarden… op elk gebied. Maatschappij, regering, bedrijf,… rondkijken ,lezen en luisteren en men ziet de positieve zijde van onze evolutie samen met onze negatieve.

Ik wil de negatieve zijde eruit.

“Positiviteit? Plus maal min is , …MIN !”

Ik heb het altijd op mijn heupen gekregen van overenthousiaste positivo’s die , dronken van hun zelfverklaarde gelijk en zinloze négligence voor hetgeen fout gaat rondom hun, alles en iedereen negeerden en die weinig, geen of foutieve empathie opbrachten voor de minder fortuinlijke medemens of collega.

Diezelfde gevoelens borrelen op wanneer ik in mijn organisatie, een voor deze uiteenzetting irrelevant Belgisch Staatsdepartement, rondloop en merk hoe mijn “managers” eerder zorgen voor een foute “cultuur” en veel onnodige uitgaven dan voor innovatie ,efficiëntie en degelijk bestuur met massale verspilling van openbare fondsen tot gevolg . Ik, en het gros van mijn collega’s vinden hun maar rare vogels, met rare hersenkronkels en een duidelijk gebrek aan voldoende beroepsernst en inzicht, hetzelfde gevoel wanneer ik mijn frustraties deel met vrienden, en allemaal zien wij dezelfde pijnpunten.

Maar mijn meest waardevolle besluit is ,dat ik heb ondervonden dat zij ( de rare vogels) hier zelden zelf aan kunnen doen, ik verwijt ze niets , of toch , …

“ Positivity works, lead through feeling, passion, inspiration , trust, dedication, loyalty, positive messages, softskilling,…” , zijn mooie verkooppraatjes, maar een mooie vis in een vuil aquarium dumpen zorgt voor de dood van de vis of de nutteloosheid om ernaar te kijken. Ik start dus met een ietwat onconventionele stelling :

“Situaties gaan niet beter omdat de goede dingen beter gaan , maar omdat de slechte dingen minder slecht gaan en worden vooral slechter omdat de slechte dingen slechter gaan, …want goed, beter en perfect is de “utopische staat” waarnaar we streven en die we verwachten , dus vooral onze focus op hetgeen echt fout gaat is van belang …”

“Polarisatie”

Elke vorm van “organisatie” valt ten prooi aan verschillende soorten “polarisatie”.

Deze “polarisatie” verdeelt “de massa” grofweg in twee groepen. A en B . “Wij tegen hun” , zwart tegen wit, rijk tegen arm, managers tegen uitvoerend personeel, man tegen vrouw, academicus tegen wetenschapper, ouder tegen kind, goed tegen slecht, noord tegen zuid, overheid tegen het volk, Mohamed tegen Jezus, …. de 1% tegen de 99%.

Oligarchie, Illuminatie, Big Brother, Skulls & Bones, ..hoewel spannend en soms plausibel , overschat ik de samenzwerings -capaciteiten van een noodzakelijk grote groep egoïstische hebzuchtigen niet, of toch niet in een dusdanig , bewust georganiseerd , globaal netwerk.

Mijn eeuwig geloof in de initiële goedheid van de mens ligt hier aan de basis.

Dat er netwerken zijn van vrienden en kennissen die zichzelf bedruipen is duidelijk, en ook dat ze zich schuldig maken aan meerdere vormen van asociaal gedrag, zoals fraude, nepotisme, omkoping, bedrog, of erger… “Opportunity makes the thief”

Maar zover gaan dat ze (enkele punctuele uitzonderingen in gedachte) permanent de maatschappij vormt ter glorie van enkel hunzelf EN met de teloorgang ervan eraan gekoppeld is naar mijn bescheiden mening een brug te ver, je gaat toch ook niet je melkkoe martelen als je de melk nodig hebt, want dan ben je of een idioot of een sadist, waarmee je je in beide gevallen onbekwaam meldt voor de dienst ... Oligarchie is een gevolg van het groeperen van mensen met een bepaalde collectieve ervaring , functie , standaarden normen en waarden. Dat zij dus tot dezelfde, eenduidige conclusies komen in logisch, dat dit gebeurt ver weg van de leefwereld en “common sense” van de gewone burger of werknemer is dus ook logisch ,en alle “management structuren” en interne processen (officiële en officieuze) versterken deze polariteit. …zoals gezegd , zij veronderstellen de beste keuze te maken op basis van de voor hun geldende informatie en normen,… de top van het probleem.

“Beslissingen”

Dat de gevolgen van een hele hoop “min-beslissingen” toch wijzen in de richting van “samenzweringen” en dat de massa zich meer en meer verzet tegen de desastreuze gevolgen van de opeenstapeling van maatschappelijke, sociale, ecologische en economische “realiteiten” is een feit, dat men een klein groepje viseert vanwege hun inbreng , impact en optreden ,is in deze omstandigheden meer dan verstaanbaar.( Voor de minder goede verstaander, ik heb het hier dus wel degelijk over Staten EN over bedrijven en anderen organisaties ! )

Een gebrekkige beslissings-bekwaamheid en -kwaliteit , gedreven door een aantal negatieve processen , invloeden en structuren zijn hier de oorzaak van . Want een situatie is een opeenstapeling van oorzaken, gevolgen, beslissingen en de gevolgen van die beslissingen dus, de historische voorbeelden op zak, is het opstapelen van slechte beslissingen de oorzaak van elke foute situatie , en als betrokken beslissingsnemer ben je per definitie niet bekwaam om dit zomaar op te lossen , want onderdeel van het tot deze situatie leidende proces , behalve wanneer je bereid bent om desnoods je eigen poot door te bijten.

Elke beslissingsnemer draagt als het ware bij aan de teloorgang van de maatschappij of zijn bedrijf als zijn beslissingen niet (zo goed als) perfect zijn, een straffe stelling doch voor de aandachtige ,kritische mens, heel duidelijk. Een doorgedreven inzicht in negatieve invloeden binnen beslissingsprocessen en organisaties, en het implementeren van structuren en technieken die een snelle efficiënte correctie toelaten zou al een aanzienlijk aantal problemen oplossen.

Het is voor mij ( zie mij als een buitenbeentje die vanaf de zijlijn het gewoel observeert ) een wekelijks, zo niet dagelijks, ritueel om me te verbazen over de klaarblijkelijke impotentie van “het gezag” of “besturen” om “oorzaken” aan te pakken in plaats van “gevolgen”.

Deze “focus-inversie” geeft bijvoorbeeld socio-economische situaties zoals het jagen op (kleine) fraudeurs in plaats van het zoeken naar de redenen waarom er die fraude bestaat (het dweilen met de kraan open syndroom) . Of wat dacht je van het verhogen van pensioenleeftijden in plaats van te zoeken naar het waarom , mensen niet langer zouden willen werken (behoudens die die niet langer meer kunnen werken ), beide getriggerd om de begroting in evenwicht te proberen houden maar langs de andere kant privé aankopen subsidiëren ,en toe moeten laten dat grote bedrijven weinig tot geen belastingen betalen of een (mijn) overheidsdepartement waar ik jaarlijks miljoenen kan besparen, maar de mogelijkheid niet krijg om het aan te tonen … Of misschien wat “commerce” toelaten (en zelfs verafgoden) in een virtuele markt, die financiën toch is , met een derde financiële crisis in 100 jaar tot gevolg, alsof geld eigenlijk een echte basisbehoefte is…. Laatste keer dat ik probeerde, is mijn biljet van 20 euro mij ernstig misvallen ,en een “Benjamin Franklin” is naar ik hoor ook al niet eetbaar ! …blijkbaar makkelijker voor mij als buitenstaander om te zien dat daar iets niet klopt, dan voor het halfrond.

Over het hoe en wat van de financiële markten en economie , en of we deze in de huidige vorm kunnen behouden wil ik het hier NIET hebben, hoewel mag gezegd worden dat de globale, wereldwijde dus, maatschappij zich ernstig ,collectief en eensgezind moet bezinnen over dit alles, gezien alle sectoren uiteraard samenhangen.

“Management 3.0”

“Focus-inversie, “hiërarchische informatie filtering”, “good news show’s” , level-up resets,”lucky-shot managers”, “carrousel-analyses”, “hyena mentaliteit, maaiveldcultuur” , “enveloppepolitiek” en nog een resem andere negatieve, dynamische, sub-processen en structuren, zijn de uiteindelijke oorzaken van “min-beslissingen” , of ze nu worden genomen in overheden , bedrijven, of elke andere vorm van samenwerking waar “besluiten” moeten worden genomen.

Een studie (*) heeft aangetoond dat foute beslissingen en structuren leiden naar verliezen (“waste”) die kunnen oplopen tot 50% van de niet-waarde verhogende processen, (en ik voeg daar zelf nog 15% aan toe wegens vervreemding ) …ik durf zelfs geen concreet voorbeeld berekenen.

Vertel me waarom we zo naar “change” grijpen, naar LEAN ,Six Sigma, BPR, ERP, AI, SAP, Softskilling… ? Waarom er , wanneer deze “tools” worden ingezet, sprake is van exorbitante “winsten ( leest U er gerust de websites van zij die deze programma’s verkopen op na , ze staven dit allemaal met de meest hallucinante voorbeelden, terecht, al zeg ik het zelf) . Dus diegene die zorgen voor situaties , management dus, of politici zoals je wil) zijn rechtstreeks door hun beslissingen de oorzaak van een probleem…. Ontwikkeld voor , opgeleid, aangeworven en betaald voor een functie, en zeer slechte ROI !?

Het drastisch aanpakken van bestaande management structuren, functies en opleidingen wordt hiermee aangetoond, want klaarblijkelijk zijn de huidige niet performant genoeg voor hun doel.

Dit doel is trouwens verschoven van “zorgen voor kwaliteit en kwantiteit” zoals Henry Ford , Daniel McCallum en Frederick Taylor, ze hebben uitgewerkt en opgevat, gezien het toen, grote aantal ongeschoolde arbeiders die werden ingezet, naar een” STEUN functie” die zich toelegt op het vereenvoudigen van een taak en het zoeken naar betere oplossingen, of oplossingen tout court die zich stellen bij die taak of het zoeken naar synergiën … een hiërarchische degradatie? …Een koppeling naar hun eigenlijke , waarde verhogende, nut voor de organisatie !

“Mindset” , verschillende drijfveren, belangrijke implicaties

Bij een “beslissings-conflict” hebben de twee hoofd partijen een belangrijk verschil in “mindset”.

Zij die hun job willen behouden en daardoor in grote mate het belang van de organisatie of het bedrijf voorop stellen , het productievee, en zij die vooral hun eigen agenda en dus carrière op nummer #1 plaatsen, en waarbij het welzijn van het bedrijf naar de achtergrond verdwijnt, het management met het betere “parasitair handelen” als belangrijkste kenmerk . (dus “job hoppen” is een kenmerk hiervan, en niet persé een expansie van de horizonten. )

Dit parasitaire handelen wordt onbewust en onbedoeld versterkt door (onder andere) de gegevens “doelstellingen” en “remuneraties” met gekoppelde verbanden ,… de managers die mij deze uiteenzetting kwalijk nemen zijn van deze, ik mag zeggen verderfelijke strekking, de managers die stilzwijgend dit lezen, bevestigen en hebben deze bedenking al zelf gemaakt , vraag rond, zoek ze op, informeer jezelf, mocht je twijfelen...

“Vervreemding”

Het bestaan, inzetten en nut van de “change tools” is een duidelijk bewijs dat er “dingen” verkeerd gaan als je het mij vraagt! Het zijn die “dingen” samen met het verschil in “mindset” die het gevolg zijn van foute beslissingen en ook de oorzaak van de “vervreemding” van personeel (of inwoners als we deze theorie toepassen op een gemeenschap) .

Management, de voor deze functies opgeleide mensen zijn verantwoordelijk voor beslissingen en uitvoerend personeel mag misschien wel iets inbrengen, uiteindelijk zijn zij “minderwaardig” of minstens “ondergeschikt voor besluitvorming” en zij moeten vooral,… uitvoeren…

Hoe minachtend men echter ook staat tegenover de gewone werkkracht, of hoe onderontwikkeld of incompetent men deze vindt, de ervaring die deze mensen hebben overklassen meestal het inzicht van de gemiddelde of zelfs doorwinterde manager. Het is ook het overschatten van de functie van een manager en zijn ogenschijnlijk noodzakelijke tussenkomst door de manager zelf en het gehele kader, die dit onevenwicht versterken.

De onbewuste bekwaamheid van de eerste verzwakt zijn noodzakelijk doorduwen van kritische weerstand, en de onbewuste onbekwaamheid van de tweede versterkt de kans op fouten.

Want wanneer het duidelijk wordt voor “de massa” dat de manier waarop hun organisatie wordt geleid en hoe ze dus werkt, beslissingen neemt, helpt bij het mogelijk maken van het uitvoeren van een opdracht of algemeen zijn werknemers behandelt, “ min-beslissing “ genereert gaat het fout.

Wanneer een “ min-beslissing” op haar beurt niet met logische inspanning van redenering en overtuiging , kan worden weerlegd of geneutraliseerd, zullen de (ondergaande) individuen zich neerleggen bij - , en aanpassen aan deze nieuwe situatie, maar zullen inboeten op werkvreugde , interesse verliezen , een beetje minder inzet vertonen, bij elke opeenvolgende “min-beslissing” en dit tot ze op het punt belanden waar ze nog enkel het “voldoende minimum” presteren, zelfs nieuwe werkkrachten passen zich razendsnel aan , aan deze “cultuur” en vertonen dus (weinig of..) geen participatie, geen meedenken, geen bijdragen tot beter, geen extra’s, …de polarisatie is daar, Wij tegen Hen…. Met een klein beetje verbeelding herkennen we ook dezelfde dynamiek in de maatschappij… (voorbeelden legio …)

“Cultuur”

De “cultuur” wordt een cultuur van opstapeling van fouten enerzijds , en personeel anderzijds die langzaam afhaakt en wordt gereduceerd tot productievee, aan de rand van conflict, wachtend op een vonk om tot actie over te gaan, staken als enige optie, of ziek thuis blijven of uitkijken naar een andere job, loyaliteit dichtbij nul, betrokkenheid idem, dit afhaken noemt men “vervreemding” en is de toestand waarbij een individu zijn eigen waarden, normen en regels naleeft omdat hij die logischer en eerlijker vindt en waarbij dus de “regels” van zijn organisatie worden uitgehold tot lege omhulsels, het “minimum voldoende” wordt zijn maatstaaf en hij wordt onderdeel van de “waste”-producerende processen binnen zijn organisatie.

Deze “waste” verhoogd productieprijzen en dus productprijzen , die op hun beurt jagen de index de hoogte in, maken ondernemen quasi onbetaalbaar, maakt van frauderen een te overwegen, en bij wijlen noodzakelijke keuze , genereren mindere inkomsten voor de Staat , die op zij beurt weer de lasten verhoogt en de cyclus herhaalt zich, constant, dag in , dag uit, overal en in alle sectoren, deze “cultuur” zorgt ook voor een begroting onder druk, gevolgen zijn overduidelijk .

Deze aversie voor het “het systeem” ontgaat blijkbaar iedereen, of toch op zijn minst diegene die hier lessen uit zouden kunnen trekken… of nog beter, ze bagatelliseren deze dynamiek en onderschatten hem, en bestempellen werknemers als “lui”, ongeïnteresseerd” of ronduit saboterend…

Op organisatorisch vlak genereert deze patstelling dus een belangrijke, tot nog toe onderschatte polariteit.

Hoe dan efficiëntere beslissingen genereren ?

Als er beslissingen moeten worden genomen willen we allemaal dat ze snel, efficiënt, effectief en dus goedkoop EN met zo weinig mogelijk problemen in uitvoering zijn.

Deze neutrale, nogal amorfe uitdrukking van hoe we problemen oplossen is bewust zo gehouden om U naar de kern van alle soorten probleem- oplossingen te brengen….ik gaf ze al in de inleiding….vermijdt dat slechte dingen slechter gaan !!! en meer concreet een “negatieve cultuur” vermijden door : Bedrijven in functie van de onafwendbare realiteit uit te bouwen ,openbare besturen saneren en reduceren tot strikt minimum EN het totaal herschrijven van wetten en regels die “vervreemding” onnodig maken “vervreemding” tegengaan bij bedrijven door het opvangen van “negatieve invloeden”, management omvormen tot een “steun functie” , “lonen” , “winsten” herbekijken.

Om Europa tot een efficiënt geheel te krijgen is er een duidelijke verbetering in beslissingen nemen nodig zodat we nutteloze, onnodige uitgaven kunnen vermijden.

Wanneer we dit dan koppelen aal een andere visie op “samenleven” dan verheffen we ons naar een niveau, passend in de evolutie van mens en maatschappij,… waarom niet een deel winst inzetten om extra mensen te aanvaarden, en het totaal aan mankracht minder te laten werken in werkuren? Geen verhuring meer toelaten, enkel eigendom van immobiliën, kwaliteitsgoederen produceren in functie van noodzaak in plaats van consumptie ? ...zeg niet onmogelijk, zeg waarom niet of wat zijn de voordelen en nadelen,…

MEER WINST ! Yes ! Yes ! YES !

Dus graag betere beslissingen…die zouden leiden naar minder “waste” dus meer “winst” , het enige probleem hier, ….wat te doen met die winst ? Opnieuw in de bodemloze put van financiële structuren of op de uitpuilende rekening van al buitensporig rijken? Hier komt uiteraard de kat de koord op… de waarde van geld is warme lucht, het geeft hooguit een graduatie aan van hoeveel je eigenlijk kan consumeren en welke kwaliteit en welke uitspattingen je je kan veroorloven, maar zeg nu zelf, wie heeft eigenlijk meer dan één huis of auto NODIG rijk en minder rijk kan ik mee leven maar als je een prinsenleven kan leiden met €10.000 / maand, moet er dan ooit iemand meer dan dat verdienen als loon voor zijn arbeid ? ….

De onafwendbare realiteit

Het collectief van de globale economie volgt een ramkoers met de continuïteit van onze huidige globale samenleving.

We zijn met te veel over-consumerende mensen op onze aarde en tegen 2050 zijn er 2.9 planeten nodig om ons huidige expansie en consumptie gedrag te bevredigen. ( “WWF-Living Planet report 2012: “ Pag 100 “By 2050 humanity would require an equivalent of 2.9planets to support the “business as usual” assumptions”)

Er zijn dus niet veel scenario’s om dit op te lossen :

· Minder produceren en beter verdelen en allemaal tevreden met (veel) minder

· Minder mensen en minder consumeren

· Minder “verspillend” consumeren

· …

Het is voor mij zeer evident dat de beste manier om dit te bewerkstelligen het her waarderen is van geld en de financiële handel, niet dat financiële transacties moeten worden verbannen maar zelfs een blinde kan zien dat hier een nooit geziene hervorming zich opdringt.

Het produceren just in time,en just as needed , en het herwaarderen van andere alternatieven dan geld , zoals de waarde van vrije tijd , levenskwaliteit en samenleving.

Persoonlijk zie ik wel heil in het drastisch afbakenen van lonen, en winsten, en het aanpassen van werktijd in plaats van het terugschroeven van werkkrachten (waardoor er dus minder uren per persoon moet gewerkt worden zonder loonverlies) het verlonen naar een gestabiliseerde en vaste loonschaal, afschaffen van indexeringen, afschaffen van erfenissen, beperken van aantal persoonlijke immobiliën en verbod op verhuren enz... dus dit wil eigenlijk zeggen dat de macht van en drang naar geld moet worden afgebouwd… dus productie eenheden zouden bijvoorbeeld modulair moeten zijn en enkel produceren wat we nodig hebben en aankunnen, dus JA een tv die 50 jaar meegaat en supersterke kledij en bijhorende schoenen, een “resource based economie “ , literatuur hierover genoeg en een afschrikwekkende doch logische stap wanneer we “verspillende” consumptie willen stoppen…. Stel je voor , alle fabrieken die slechts produceert wat nodig is, dan blijft over ENKEL voorzien in de werkelijke behoeften, water voedsel en sporadisch de nodige hardware, for fun wat entertainment als je wil , wat zouden we een eenvoudig leven hebben …

En de beslissingen van de laatste 120 jaar hebben ons geleid tot de huidige situatie… op de grens met globale ecologische, economische en sociale chaos, onder invloed van … geld.

Of het verhogen van belastingen , rechtstreeks of onrechtstreeks door verdoken inkomsten te creëren door bijvoorbeeld parkeerplaatsen in een stad tijdelijk te ”verhuren” enkel om de begroting in evenwicht te kunnen houden, zonder te zoeken naar de oorzaken van het onevenwicht.

… vergeef me het plotse afbreken van deze uiteenzetting, …de rest volgt….

Feel free

Leesvoer :

UN report:

“Human Security: An integrated Approach to freedom from fear and freedom from want , Brussel Nov 2007”

http://www.nytimes.com/2012/03/14/opinion/why-i-am-leaving-goldman-sachs.html?pagewanted=all

http://awsassets.panda.org/downloads/1_lpr_2012_online_full_size_single_pages_final_120516.pdf

http://www.yeow.com/fred/userfiles/file/MoonShotsForManagementGaryHamel.pdf

Excellence by default

Pages

People Planet Society Technology

30 June 2012

Surviving progress BBC

23 June 2012

Guess Jeffrey Sachs read my essay ?

22 June 2012

Toffler again !

19 June 2012

The Emperor's New Clothes

Elinor Ostrom,maybe you'll listen to her :-)

15 June 2012

Honors code for the EU ? For Greece...Art 7

09 June 2012

Links to liberation&...

06 June 2012

Possitivity is not reality minus negativity !

02 June 2012

PV : Europa, “vervreemding” en “change”,...